Historie
Reformatie
Na de overgang van Schouwen-Duiveland in 1576 naar de zijde van de Prins van Oranje, won ook in deze streken de reformatie veld en in 1590 hadden de meeste dorpen in Duiveland een eigen predikant. Sirjansland evenwel werd te klein gevonden voor een eigen herder en leraar. Het dorp had toen vermoedelijk dezelfde omvang die het nu nog heeft. De classis Schouwen-Duiveland waarin de gemeenten op het eiland en Sommelsdijk op Flakkee verenigd waren, besloot dat de vier predikanten van Duiveland de diensten op Sirjansland moesten waarnemen. Erg succesvol was deze regeling niet; het kwam voor dat er in zes weken geen kerk werd gehouden. Toch kwam er een behoorlijk kerkelijk leven tot stand, maar het zou tot 1659 duren eer de staten van Zeeland geld uittrokken voor het stichten van een predikantsplaats.
Eigen predikantsplaats
Op 5 oktober van dat jaar werd de 22-jarige Jadobus Boeije door ds. Adrianus Bruinvis van Zierikzee in het ambt bevestigt. Op 1 januari 1660 leidde en notuleerde hij de eerste kerkenraadsvergadering. “De lidmaten zijn alle gezond in den geloove bevonden” zo schrijft hij. Hij werd de eerste van de 35 predikanten die de gemeente in de loop der tijden gediend hebben. In een kleine gemeente als Sirjansland werden meestal proponenten (dit woord is weer terug) beroepen, zo ook in de volgende eeuwen. Sommigen bleven lang, één zelfs 39 jaar, anderen kort, één kreeg na zes weken een beroep en vertok alweer. Vermeldenswaardig is misschien nog dat in 1687 ds. Wilhelmus Rombouts een beroep aannam naar Zwijndrecht, waar hij de opvolger werd van Abraham Hellenbroek. Eind 18e eeuw ontstonden problemen tussen de patriottisch gezinde kerkenraad en de oranjegezinde predikant die er toe leidden dat de predikant, op eigen verzoek van de gemeente werd ontslagen, met goed getuigenis, zowel van leer als wandel. Zo lezen we. Men slaagde er al gauw weer in een nieuwe predikant te beroepen, ditmaal van passende politieke kleur. In de Franse tijd was de gemeente 5 jaar vacant, wat het kerkelijke leven niet erg bevorderd heeft. Vreemd genoeg werden de Fransen gehaat en hield met zich bezig met smokkelhandel. In 1815 kon weer worden beroepen. De gemeente bleef klein, dus de inkomsten gering en het rijkstraktement niet meer voldoende om een predikant te onderhouden.
Langdurig vacant
Dit leidde er toe dat eind 19e eeuw en de jaren 20 en 30 van de 20e eeuw de gemeente soms 15 jaar vacant bleef. Het kerkelijke leven bleef wel in stand, er werden leesdiensten gehouden en de ringpredikanten gingen voor. Na de laatste oorlog werd duidelijk dat de vacature onvervulbaar bleef. De kerkenraad slaagde er in de gemeente te doen dienen door emeriti predikanten.
De watersnoodramp
De watersnoodramp in 1953 deed het aloude kerkgebouw geen goed. Restauratie werd te ingrijpend. Daarom werd overgegaan tot de bouw van een nieuwe kerk. Omstreeks 1958 werd het nieuwe kerkgebouw in gebruik genomen. In 1988 was uitbreiding noodzakelijk
Het ontstaan van een streekgemeente
In 1974 kwam ds. W.L. Tukker naar Sirjansland. Bij diens vertrek waren de inkomsten zo toegenomen, dat weer een predikantsplaats kon worden gesticht, waar in ds. C. van der Valk werd beroepen. Hij werd opgevolgd door ds. H.J. Boer en deze weer door ds. J. Joppe. Omdat Sirjansland als enige gemeente meer-en-meer een Gereformeerde Bondsgemeente werd, ontstond een streekfunctie. Waardoor het ledental in verhouding tot het geringe aantal inwoners van Sirjansland erg groot werd.
Scheuring
Het jaar 2004 is ook aan onze gemeente niet onopgemerkt voorbijgegaan. Een groot aantal gemeenteleden ging over naar de Hersteld Hervormde Kerk. Toch groeide de gemeente gestaag verder en werd het beroepingswerk weer hervat. Er werd contact gelegd met ds. R. D. Kwint in Canada, wat leidde tot het uitbrengen van een beroep, dat hij tot onze vreugde mocht aannemen. In juli 2006 werd hij aan onze gemeente verbonden. Helaas kwam er in september 2009 een onverwacht einde aan zijn werk in onze gemeente, doordat hij om ontheffing van alle ambtelijke bevoegdheden verzocht had. Van 2012 tot 2021 was Ds. J. Th. Pronk als predikant verbonden aan onze gemeente. Eind 2021 vertrok hij naar Grand Rapids.